Strumień to rzeczownik, który zawsze piszemy z zastosowaniem „u”, choć nie potwierdza tego żadna znana zasada w ortografii, dlatego należy wyraz ten po prostu przysposobić sobie na dłużej. UWAGA: w dopełniaczu liczby mnogiej piszemy zawsze strumieni (*nie strumieniów).
Strumie dają początek rzekom, są to naturalne nacieki, które płyną na terenie o zróżnicowanej rzeźbie.
Przykłady:
Wino lało się strumieniami na pięćdziesiątych urodzinach mojej mamy.
Awaria hydrauliczna w moim mieszkaniu sprawiła, że woda lała się przez godzinę strumieniem z kranu.
Ostatnio pogoda jest brzydka, deszcz leje strumieniami i tworzą się bardzo głębokie kałuże a na drodze tworzy się błoto.
Przez cały dzień bardzo ciężko pracowali na budowie, pot lał się z nich strumieniami.