Rzeczownik zakrystia wywodzi się od łacińskiego słowa sacrystia, w którym występuje spółgłoska „c”, w języku polskim tłumaczona jest jako „k”, stąd piszemy zakrystia. W polszczyźnie pochodzenie wyrazów mających związek z wiarą chrześcijańską, w których występuje spółgłoska „k” powiązane jest ze słowem krystia czyli krzyż, natomiast tych, w których występuje „ch” z wyrazem Chryst czyli Chrystus.
Zakrystia (sacrystia, od łac. sacer = święty) to pomieszczenie w kościele, w którym księża przygotowują do odprawiania nabożeństw i, w którym się przechowuje szaty oraz naczynia liturgiczne.