znak zapytania

Zasady stosowania średnika

Średnik jest to znak interpunkcyjny, który umieszczamy pomiędzy jednorodnymi wypowiedzeniami pojedynczymi i złożonymi. Służy on do podzielenia zdania na mniejsze człony zakończonego kropką. Moc średnika jest większa niż przecinka, jednak mniejsza niż kropki. Średnik można zamienić kropką tworząc w ten sposób z jednego zdania dwa.

Średnika używamy w następujących sytuacjach:

1. w rozbudowanych zdaniach złożonych, w których rozdziela poszczególne człony:

  • "Podsumowując wyczerpały się zapasy jedzenia w sklepach w najbliższej okolicy; wkrótce skończą się prąd i paliwo, nie ma Internetu na Falalop i nikt nie potrafi powiedzieć, kiedy możemy spodziewać się najbliższego statku”.

2. w celu oddzielenia zdań pojedynczych samodzielnych pod względem myślowo-pojęciowym, np.

  • "To były trzy olbrzymie pudła: poćwiartowany kurczak – w ten sposób najbardziej oszczędza się przestrzeń w transporcie i można zamówić optymalną ilość; cztery opakowania steków; sześć dużych opakowań mrożonych warzyw; preparaty owadobójcze; pułapki na szczury; olbrzymia ilość drożdży i cukru, która zaspokoi potrzeby całej wyspy”.
  • "Duży, w pełni urządzony salon ze stolikiem, który nie musiał służyć jako łóżko; kuchnia była wielkości normalnej kuchni w przeciętnym mieszkaniu; do tego trzy spore sypialnie, a co najważniejsze oddzielna łazienka i toaleta”.
  • "Nie pozwala ujawnić prawdziwy problem; nie chroni ludzi podejmowaniem nieefektywnych decyzji i pozwala na ich korektę; nie spowalnia bieg spraw, dzięki czemu ludzie mogą swobodnie oswajać się ze swoimi decyzjami i porozumieniami, które zawierają; nie pozwala ludziom poczuć się bezpiecznie, pewnie, komfortowo pod względem emocjonalnym oraz daje poczucie kontroli nad podejmowanymi decyzjami; nie wspiera wysiłki wszystkich zainteresowanych”.

3. przy wyliczeniach np.

  • Wyróżniamy następujące rodzaje zdań: zdanie pojedyncze; zdanie pojedyncze nierozwinięte; zdanie pojedyncze rozwinięte; zdanie złożone; zdanie wielokrotnie złożone.