Przysłówek żwawo piszemy z użyciem „ż”, choć w tym przypadku nie możemy podeprzeć się żadną znaną w języku polskim regułą ortograficzną. Wyjaśnienia pisowni tego wyrazu powinniśmy doszukiwać się w jego pochodzeniu historycznym, otóż w prasłowiańskim živǫ oznaczało żywo od słowa żyć.
Żwawo, czyli szybko, z życiem, spiesznie, energicznie.
Przykłady:
Ten żwawy staruszek pokonał w swoim życiu nie jeden maraton, może on świecić przykładem dla większości młodych ludzi.
Powinniśmy iść żwawym krokiem ponieważ seans rozpoczyna się za pięć minut, możemy zatem nie zdążyć.
Obserwowaliśmy jak jego żwawe konie wygrywają wyścigi, następnym razem znów pojawimy się, aby je podziwiać.
Jesteś zbyt wolny, jeśli chcesz wziąć udział w zawodach w tej dyscyplinie sportowej musisz mieć bardziej żwawe ruchy.