Włóczęga stanowi poprawną formę zapisu. Nie istnieje stosowna reguła ortograficzna, która mogłaby potwierdzić pisownię tego rzeczownika, „ó” piszemy w niektórych wyrazach pomimo braku obecnie wymiany na „o” bądź „e”. Drugą wątpliwością językową w prezentowanym przykładzie jest pisownia wyrazu z użyciem „ę” z uwagi na fakt, iż „ą i „ę” piszemy w wyrazach zapożyczonych całkowicie przyswojonych, stąd właśnie rzeczownik włóczęga piszemy z użyciem „ę”. Włóczęga według definicji jest to piesza, często bezcelowa wędrówka.
Poprawna pisownia
Częste błędy
Przykłady:
Ich włóczęga po górach skończyła się tragicznie.
To nic dziwnego, że ludzie ich nie zapraszają do swoich domów, zachowują się jak grupa włóczęgów.
Jej życiowa włóczęga zakończyła się wraz z budową nowego domu.