„Więcej” to topień wyższy od wiele, dużo. Oznacza zwiększoną względem czego ilość, liczbę, miarę np. więcej maki, przyjaciół, więcej rąk do pracy, więcej mówić, robić. Jest oznaką zwiększonego stopnia nasilenia bądź zakresu zastosowania czegoś, lepiej: bardziej.
Pisownię przysłówka więcej, który ma funkcję wzmacniającą zaprzeczenie uzasadnia reguła mówiąca, że „ę” piszemy zawsze wtedy, kiedy występuje przed spółgłoskami zwarto-szczelinowymi takimi jak: „c”, „ć”, „cz”, „dz”, „dż”, „dź”.
Wyraz ten jest bardzo często niepoprawnie używany w opisowym stopniowaniu przymiotników, np. nie *więcej miły, lecz: bardziej miły.