Poprawna forma pisowni to przecież z użyciem „ż”.
Przecież – to partykuła wprowadzająca uzasadnienie czegoś, usprawiedliwienie, wyraz uwydatniający rację, przeciwwskazanie, kontrast czegoś.
Choć w wymowie na końcu wyrazu słyszymy „sz”, to jednak zawsze piszemy „ż”.
Przykłady:
Dlaczego jej jeszcze nie ma, przecież mówiła, że będzie przed siódmą.
Nie wystawisz mnie tym razem, przecież obiecałaś, że pójdziesz tam ze mną.
Nie miej do niej pretensji, to przecież jeszcze dziecko.
Uwierzyła w to co mówił, a przecież to były kłamstwa.