Słowo de facto zapisujemy rozdzielnie, ponieważ jest to wyrażenie łacińskie składające się z dwóch odrębnych elementów:
- "de" – oznacza „o” lub „w odniesieniu do”
- "facto" – pochodzi od łacińskiego „factum”, czyli „fakt” lub „rzecz dokonana”
W języku polskim de facto oznacza „w rzeczywistości” lub „faktycznie”, i używamy go jako wyrażenia wtrąconego, wskazującego na rzeczywisty stan rzeczy, niezależnie od formalności.
Dlaczego piszemy de facto?
Zapożyczenie z łaciny
Wyrażenie de facto zachowuje swoją pierwotną, łacińską pisownię. Jest ono szeroko używane w wielu językach, w tym w polskim, i zawsze zapisuje się je zgodnie z oryginałem.
Rozdzielny zapis
W języku łacińskim „de” i „facto” to dwa osobne słowa, dlatego również w polszczyźnie zachowujemy rozdzielny zapis. Pisownia łączna byłaby błędem.