Poprawną formą jest czasownik dążyć z użyciem „ż”.
Dążyć czyli iść, zmierzać dokądś, zabiegać, podążać dokądś.
W języku prasłowiańskim wyraz dążyć zapisywany był jako dǫžiti, historyczny zapis potwierdza zatem pisownię z użyciem „ż”.
Poprawna pisownia
Częste błędy
Przykłady:
Nigdy nie przestawał dążyć do zrobienia zawrotnej kariery w bankowości.
Trzeba dążyć do doskonałości, trening bowiem zawsze czyni mistrza.
Znany polityk publicznie oświadczył, iż za wszelką cenę będzie dążyć do sprawiedliwości.
Pragnę wspólnie z moimi współpracownikami dążyć do wykonania planu minimum.