Czasownika czyhać używamy w odniesieniu do urządzanej zasadzki, w kontekście czajenia się na kogoś bądź szykowania się do ataku.
Wyjaśnienia pisowni tego wyrazu należy doszukiwać się w jego etymologii. Otóż czasownik czyha pochodzi od czeskiego słowa czihi, w którym występuje „h”, zatem jak widać w polszczyźnie zapożyczenie to piszemy zgodnie z oryginalną wersją.
Przykłady:
Patrzyli we wszystkie strony czy wróg na nich nie czyha.
Studentka czyhała na sposobność uzyskania dostępu do prowadzenia doświadczeń na terenie Uniwersytetu.
Wygłodniały wilk czyhał od samego rana na swoją zdobycz.
Mam wrażenie, że Ala od dawna czyha na moją posadę, od pewnego czasu kopiuje moje ruchy i stara się nieoficjalnie przejmować moje obowiązki.