znak zapytania

Jak piszemy: bąbel czy bombel

Bąbel to niewielki obszar, bańka wypełniona powietrzem bądź płynem. Może to być bąbel powstały na skórze, który najczęściej tworzy się w momencie uszkodzenia powłok skóry bądź z uwagi na toczący się w organizmie proces chorobowy. Zdrobniale słowo bąbel stosujemy w polszczyźnie mówiąc czule o dziecku.

Wyraz bąbel piszemy używając „ą” , nigdy „om”. Bąbel to rzeczownik rodzaju męskoosobowego. W polszczyźnie stosujemy zasadę, według której przed spółgłoskami takimi jak: p, b, t, d, c, dz, cz, ć, dź, dż, k, g piszemy zawsze „ą”. Błędne zastosowanie „om” w wyrazie bąbel jest wynikiem uproszczenia wyrazu oraz utraty nosowości.

Poprawna pisownia

bąbel

Częste błędy

bombel

Przykłady:

Wyrósł jej wielki bąbel na dłoni po tym, jak przypadkowo dotknęła gorącej patelni.

Joanna i Maciek zawsze mówią zdrobniale o swoim dwuletnim synku „bąbel”.

Nasz pies, który ma już piętnaście lat i piękną rudą sierść wabi się Bąbel.

Bąblownica to choroba, która charakteryzuje się występowaniem charakterystycznych bąbli wewnątrz ciała.

Zobacz również - jak się pisze: